At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Duo Reges: constructio interrete. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed residamus, inquit, si placet.

Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem
philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum
quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba
corrigi.

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem
mihi videri potest.

Quippe: habes enim a rhetoribus;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Bork: Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Restatis igitur vos;: Confecta res esset.

Quae contraria sunt his, malane?

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Id mihi magnum videtur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Bork
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Nescio quo modo praetervolavit oratio.